İçeriğe geç

bir şeyleri bıraktım

Sürekli yaptığım gibi. Sonra tekrar tuttum. İlerledim ve durdum. Yine, yeniden. Sürekli yaptığım gibi.

Gözlerim devirdim ardımda, peşime takılmış geçmişimle göz göze gelmemeye çalışarak. Aramızda koparamadığım kırmızı bir ip. Nereye gitsem ardımda. Boynuma asılmış sorumluluklarımla birlikte.

Hayat, sürekli bir döngü. İçinden çıkamadığım. Ve ben, bu labirentin içinde kaybolmuş bir yolcu.


Resül Efe sitesinden daha fazla şey keşfedin

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Siz ne düşünüyorsunuz?

Abone ol