işte ikinci günümde sonlandı. ofiste kös kös otururken cansıkıntısından bi haller olmuştu ki müdürlerim beni alıp teni bir projeye taşıdı. yahu yine beşiktaştan kurtulamadım, evime on beş dakika yürüme mesafesine beni getirip bıraktılar…ben ki ne gezme umutlarıyla başlamıştım bu işe… hani biraz da iyi olmadı desem yalan olurdu. şimdi ayın 15 günü burada 15 günü dışarıda dolanıp duracağım… eğer cuma bilgisayar işimi halledebilirlerse sanıyorum ki kısa zamanda blog sahalarına geri dönecileceğim 🙂
Resül Efe sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
oooh eni iş..yeni hayat demek..tadını çıkar:P
tat yerine pestil çıkıyor kuzum 🙂